Plac Hiszpański w Sewilli jest uważany za jeden z najładniejszych w Europie.
Powstał na terenach podarowanych miastu przez infantkę Marię Luizę pod zabudowę
obiektów, w których miała się odbyć wielka Wystawa Iberoamerykańska w 1929 roku.
Ideą wystawy było przedstawienie współpracy pomiędzy państwami Ameryki
Łacińskiej i Północnej a Hiszpanią w nowej, już nie kolonialnej formule,
jednocześnie ukazując potęgę dawnej, imperialnej Hiszpanii.
Główny teren wystawowy stanowił półokrągły plac wraz z przylegającym do niego po łuku Pałacem (Pawilonem) Hiszpańskim. Teren pawilonu oddzielono od placu kanałem wodnym. I to właśnie idąc wzdłuż tego kanału rozpoczynamy zwiedzanie Placu Hiszpańskiego w Sewilli. Zwracają uwagę ładne balustrady postawione wzdłuż brzegów kanału. Część z nich ma ceramiczne wykończenie.
![]()
Centralna część dawnego pawilonu wystawowego. Chcąc się do niego dostać musimy przejść po jednym z czterech mostów przerzuconych nad kanałem.
![]()
Po obu stronach pałacu znajduję się wysokie na 70 m wieże. Poniżej mamy widok na wieżę północną.
![]()
W pomieszczeniach obok tej wieży znajduje się obecnie Muzeum Historyczne.
![]()
Dominującym elementem wystroju Pałacu Hiszpańskiego jest 48 ławek pokrytych piękną ceramiką z płytek. Każda ławka ma na ścianie pałacu duży panel przedstawiający znane wydarzenie z historii danej prowincji, a na podłodze mapę jej terytorium.
![]()
Ławki są zgrupowane w 4 sekcje po 12 szt. Ułożone wzdłuż półokrągłej ściany frontowej pałacu tworzą niezwykły efekt architektoniczny.
![]()
Po bokach każdej ławki znajdują się regały na książki. Czasem możemy tam znaleźć materiały turystyczne promujące daną prowincję. Nad panelem znajduje się herb danej prowincji.
![]()
Poniżej możemy zobaczyć z bliska przykładowy panel prezentujący Barcelonę. Na płytkach ceramicznych ukazana została scena przyjęcia Kolumba przez parę królewską po jego powrocie z Ameryki w 1493 roku.
![]()
Nad ławkami znajdują się arkady kryjące galerię spacerową. Powtarzający się układ kolumn i łuków nawiązuje do dawnej architektury mauretańskiej.
![]()
Znajdujący się przed pałacem kanał wodny stanowi wspaniale jego uzupełnienie. Całość tworzy niezwykle atrakcyjną kompozycję pełną lekkości i piękna. A wszystko zawdzięczamy geniuszowi artystycznemu projektanta całego kompleksu wystawowego, architektowi hiszpańskiemu Aníbalowi González Álvarez-Ossorio, który w 1911 roku wygrał zorganizowany w tym celu konkurs.
![]()
Sam architekt wkrótce objął pieczę nad realizacją tego projektu i nadzorował budowę całego kompleksu wystawowego w latach 1914-1926. W 1926 roku jednak porzucił pracę po tym, jak uznano, że nie ukończy budowy w terminie. Ostatecznie budowę całego kompleksu zakończono w 1929 roku, niemal w przeddzień otwarcia Wystawy Iberoamerykańskiej.
![]()
Dawny pawilon wystawowy wygląda równie efektownie wewnątrz budynku. Idziemy ładną klatką schodową na piętro z galerią spacerową.
![]()
W galerii zwraca uwagę ładny drewniany sufit kasetonowy w stylu neomudejar, przeplatany figurami geometrycznymi i tarczami herbowymi.
![]()
Efektowne zwieńczenie klatki schodowej z wejściem na kolejny poziom z tarasami spacerowymi.
![]()
Z tarasów najlepiej możemy ocenić wielkość placu i półkolistą zabudowę Pałacu Hiszpańskiego. Poniżej widok w kierunku północnym.
![]()
A tutaj w kierunku wieży południowej.
![]()
Po wyjściu z pałacu postanawiamy bliżej przyjrzeć się mostom przerzuconym nad kanałem.
![]()
Są ich cztery i każdy ma imię jednego z dawnych królestw - Aragonii, Kastylii, Leon i Nawarry.
![]()
Na koniec chciałbym jeszcze z bliska pokazać detale architektoniczne sprawiające, że cały kompleks zabudowy Placu Hiszpańskiego prezentuje się tak efektownie. Zaczynam od tralek balustrady pokrytych ceramiczną powłoką. Działały na mnie hipnotyzująco, zwłaszcza te na mostach.
![]()
Pomiędzy łukami arkad galerii spacerowej można dostrzec medaliony z popiersiami najbardziej zasłużonych w historii Hiszpanii postaci. Seneka, Krzysztof Kolumb, Francisco Pizarro, El Greco, Miguel de Cervantes czy Francisco de Goya to tylko kilka z nich. Medalionów jest 52, a przykładowe zdjęcie poniżej ukazuje hiszpańskiego malarza epoki baroku Estebana Murillo.
![]()
Tarasy spacerowe zdobią ceramiczne wazy i rzygacze.
![]()
Herb prowincji Sewilli.
![]()
Oprócz herbów poszczególnych prowincji na eksponowanym miejscu znalazł się herb królestwa Hiszpanii.
![]()
Kończymy zwiedzanie Placu Hiszpańskiego w Sewilli. Ostatnie zdjęcie chyba najlepiej ilustruje całe jego piękno. Mamy tu pałac, a przed nim most i fragment kanału z wodą w odcieniu zieleni, a więc wszystkie elementy, które umiejętnie zaprojektowane utworzyły niezwykle harmonijną i spójną całość, podziwianą dzisiaj przez setki tysięcy turystów z całego świata.
![]()
A niewiele brakowało, abyśmy tego wszystkiego mogli już nie oglądać, gdyż pierwotnie cały wybudowany kompleks miał służyć tylko celom wystawowym i później zostać rozebranym. Na szczęście, podobnie jak w przypadku Wieży Eiffla, postanowiono go zachować.
Lokalizacja miejsca
Główny teren wystawowy stanowił półokrągły plac wraz z przylegającym do niego po łuku Pałacem (Pawilonem) Hiszpańskim. Teren pawilonu oddzielono od placu kanałem wodnym. I to właśnie idąc wzdłuż tego kanału rozpoczynamy zwiedzanie Placu Hiszpańskiego w Sewilli. Zwracają uwagę ładne balustrady postawione wzdłuż brzegów kanału. Część z nich ma ceramiczne wykończenie.
Centralna część dawnego pawilonu wystawowego. Chcąc się do niego dostać musimy przejść po jednym z czterech mostów przerzuconych nad kanałem.
Po obu stronach pałacu znajduję się wysokie na 70 m wieże. Poniżej mamy widok na wieżę północną.
W pomieszczeniach obok tej wieży znajduje się obecnie Muzeum Historyczne.
Dominującym elementem wystroju Pałacu Hiszpańskiego jest 48 ławek pokrytych piękną ceramiką z płytek. Każda ławka ma na ścianie pałacu duży panel przedstawiający znane wydarzenie z historii danej prowincji, a na podłodze mapę jej terytorium.
Ławki są zgrupowane w 4 sekcje po 12 szt. Ułożone wzdłuż półokrągłej ściany frontowej pałacu tworzą niezwykły efekt architektoniczny.
Po bokach każdej ławki znajdują się regały na książki. Czasem możemy tam znaleźć materiały turystyczne promujące daną prowincję. Nad panelem znajduje się herb danej prowincji.
Poniżej możemy zobaczyć z bliska przykładowy panel prezentujący Barcelonę. Na płytkach ceramicznych ukazana została scena przyjęcia Kolumba przez parę królewską po jego powrocie z Ameryki w 1493 roku.
Nad ławkami znajdują się arkady kryjące galerię spacerową. Powtarzający się układ kolumn i łuków nawiązuje do dawnej architektury mauretańskiej.
Znajdujący się przed pałacem kanał wodny stanowi wspaniale jego uzupełnienie. Całość tworzy niezwykle atrakcyjną kompozycję pełną lekkości i piękna. A wszystko zawdzięczamy geniuszowi artystycznemu projektanta całego kompleksu wystawowego, architektowi hiszpańskiemu Aníbalowi González Álvarez-Ossorio, który w 1911 roku wygrał zorganizowany w tym celu konkurs.
Sam architekt wkrótce objął pieczę nad realizacją tego projektu i nadzorował budowę całego kompleksu wystawowego w latach 1914-1926. W 1926 roku jednak porzucił pracę po tym, jak uznano, że nie ukończy budowy w terminie. Ostatecznie budowę całego kompleksu zakończono w 1929 roku, niemal w przeddzień otwarcia Wystawy Iberoamerykańskiej.
Dawny pawilon wystawowy wygląda równie efektownie wewnątrz budynku. Idziemy ładną klatką schodową na piętro z galerią spacerową.
W galerii zwraca uwagę ładny drewniany sufit kasetonowy w stylu neomudejar, przeplatany figurami geometrycznymi i tarczami herbowymi.
Efektowne zwieńczenie klatki schodowej z wejściem na kolejny poziom z tarasami spacerowymi.
Z tarasów najlepiej możemy ocenić wielkość placu i półkolistą zabudowę Pałacu Hiszpańskiego. Poniżej widok w kierunku północnym.
A tutaj w kierunku wieży południowej.
Po wyjściu z pałacu postanawiamy bliżej przyjrzeć się mostom przerzuconym nad kanałem.
Są ich cztery i każdy ma imię jednego z dawnych królestw - Aragonii, Kastylii, Leon i Nawarry.
Na koniec chciałbym jeszcze z bliska pokazać detale architektoniczne sprawiające, że cały kompleks zabudowy Placu Hiszpańskiego prezentuje się tak efektownie. Zaczynam od tralek balustrady pokrytych ceramiczną powłoką. Działały na mnie hipnotyzująco, zwłaszcza te na mostach.
Pomiędzy łukami arkad galerii spacerowej można dostrzec medaliony z popiersiami najbardziej zasłużonych w historii Hiszpanii postaci. Seneka, Krzysztof Kolumb, Francisco Pizarro, El Greco, Miguel de Cervantes czy Francisco de Goya to tylko kilka z nich. Medalionów jest 52, a przykładowe zdjęcie poniżej ukazuje hiszpańskiego malarza epoki baroku Estebana Murillo.
Tarasy spacerowe zdobią ceramiczne wazy i rzygacze.
Herb prowincji Sewilli.
Oprócz herbów poszczególnych prowincji na eksponowanym miejscu znalazł się herb królestwa Hiszpanii.
Kończymy zwiedzanie Placu Hiszpańskiego w Sewilli. Ostatnie zdjęcie chyba najlepiej ilustruje całe jego piękno. Mamy tu pałac, a przed nim most i fragment kanału z wodą w odcieniu zieleni, a więc wszystkie elementy, które umiejętnie zaprojektowane utworzyły niezwykle harmonijną i spójną całość, podziwianą dzisiaj przez setki tysięcy turystów z całego świata.
A niewiele brakowało, abyśmy tego wszystkiego mogli już nie oglądać, gdyż pierwotnie cały wybudowany kompleks miał służyć tylko celom wystawowym i później zostać rozebranym. Na szczęście, podobnie jak w przypadku Wieży Eiffla, postanowiono go zachować.
Lokalizacja miejsca