Twierdza Alba Iulia

Alba Iulia to miasto w środkowej Rumunii, położone nad rzeką Marusza. Jego historia sięga czasów starożytnych, kiedy to znajdowała się tu rzymska osada zwana Apulum. Później miasto przechodziło burzliwe dzieje. Przez dłuższy czas była stolicą Siedmiogrodu, potem przeszło pod panowanie Węgrów, następnie Turków, by w końcu na ponad dwa stulecia znaleźć się w granicach monarchii Habsburgów.

Chcąc przypieczętować swoją władzę w Siedmiogrodzie cesarz Austrii Karol VI postanowił zbudować w Alba Iulia potężną, nowoczesną twierdzę. Prowadzone 19 lat (1714-33) prace zakończyły się całkowitym opasaniem miasta systemami bastionów i kazamatów.

Obecnie miasto przypomina nasz Zamość. Wszystkie jego najważniejsze obiekty historyczne znajdują się wewnątrz potężnych obwarowań. Niedawno większość z nich gruntownie odnowiono, co sprawia, że zwiedzając Alba Iulia jesteśmy pod wrażeniem czystości i porządku, jaki tam panuje.

Zapraszam na spacer po tym mieście - twierdzy. Aby się do niej dostać musimy przejść mostem nad dawnymi fosami, stanowiącymi element umocnień twierdzy.

Twierdza Alba Carolina, nazywana tak na cześć cesarza Karola VI, jest wspaniałym zabytkiem XVIII-wiecznej sztuki fortyfikacyjnej. Wzniesiona według planów włoskiego architekta Giovanniego Morando Viscontiego, bezpośrednio nawiązuje do francuskiego systemu fortyfikacyjnego stworzonego przez marszałka Francji Sebastiana Le Prestre Vaubana.

Dzisiaj wokół twierdzy znajdują się ładnie zaprojektowane tereny zielone oraz ścieżki spacerowe.

Zaraz za mostem znajduje się wykonana w brązie makieta, pozwalająca zapoznać się z układem urbanistycznym tego miejsca.

My zmierzamy do centralnej budowli w mieście, jakim jest Sobór Koronacyjny. Wejście do niego prowadzi przez bramę znajdującą się w 52 metrowej wieży dzwonnicy.

Projekt całego kompleksu wykonał architekt Victor Stefănescu, nawiązując bezpośrednio do innych zespołów cerkiewnych budowanych w Siedmiogrodzie w tak zwanym stylu narodowym.

Sobór nawiązuje do doniosłego wydarzenia w historii miasta. 1 grudnia 1918 roku Wielkie Zgromadzenie Narodowe Rumunów z Transylwanii, Banatu, Kriszany i Marmaroszu, wraz ze 100-tysięcznym tłumem przybyłych Rumunów, jednomyślnie uchwaliło przyłączenie Transylwanii do Królestwa Rumunii.

Cztery lata później (1922) w Alba Iulia w wybudowanej w zaledwie dwa lata katedrze dokonano uroczystej koronacji Ferdynanda I jako króla ostatecznie zjednoczonej Rumunii.

Wejście do katedry

Cerkiew katedralna Trójcy Świętej została wybudowana na planie krzyża greckiego. U jej szczytu znajduje się kopuła z postacią Jezusa Pantokratora wsparta na czterech masywnych filarach.

Wnętrze zostało ozdobione malowidłami nawiązującymi do stylu bizantyjskiego. W środku na łańcuchach zawieszono bogato zdobiony żyrandol.

Centralne miejsce w świątyni zajmuje wykonany z czernionego dębu ładny ikonostan.

Po wyjściu z cerkwi idziemy na prawo

w kierunku znajdującej się w sąsiedztwie katedry rzymskokatolickiej pw. św. Michała.

Katedra stanowi jeden z najcenniejszych zabytków na terytorium Rumunii. Budowę obecnej świątyni rozpoczęto z inicjatywy biskupa Gallusa w poł. XIII w. na miejscu wcześniejszej, zniszczonej przez Tatarów. Z dwóch planowanych wież zachodniej fasady zbudowano jedynie wieżę południową. Katedra prezentuje połączenie stylu romańskiego z gotyckim.

Wejście do katedry.

Wnętrze świątyni jest bardzo skromne.

Idąc do prezbiterium mijamy kamienną ambonę.

Prezbiterium zostało wybudowane w stylu gotyckim.

Ładny, nawiązujący do wzorców klasycystycznych ołtarz nie zawiera wizerunku patrona kościoła, co jest rzadko spotykane.

Po bokach prezbiterium znajdują się bogato zdobione płaskorzeźbami stalle.

Pomiędzy północną nawą boczną a transeptem znajduje się Kaplica Królewska. Pośród znajdujących się tam sarkofagów znajdziemy polonica nawiązujące do osoby Izabeli Jagiellonki oraz jej syna Jana Zygmunta Zápolyi. Po śmierci męża, króla Węgier Jana Zápolyi, Izabela Jagiellonka w imieniu małoletniego syna sprawowała rządy w Siedmiogrodzie.

Skromne kamienne ołtarze pewnie od lat nie były odnawiane. Cóż, Rumunia to kraj wierzących ludzi, ale niewiele osób wyznaje wiarę katolicką. Zupełnie inaczej ma się wiara prawosławna. Wciąż powstają nowe kościoły, nawet w niewielkich miejscowościach jest ich zazwyczaj kilka.

Na uwagę zasługuje znajdujący się w absydzie transeptu stary romański ołtarz, jeszcze z początkowego etapu budowy świątyni.

Wychodząc z katedry możemy zobaczyć jej prospekt organowy.

Po wyjściu z katedry idziemy na główny plac miasta. Znajduje się tu m.in. Uniwersytet 1 Grudnia

oraz budynek Sali Zjednoczenia,

gdzie 1 grudnia 1918 roku uchwalono zjednoczenie ziem będących dotąd pod panowaniem austro-węgierskim z Królestwem Rumunii.

Do tego historycznego wydarzenia nawiązuje tez pomnik dzwon znajdujący się na placu zawierający fragment rezolucji o zjednoczeniu.

Udajemy się teraz w kierunku wschodnim, by po chwili dojść do bramy górnej z wizerunkiem cesarza Karola VI na koniu.

Brama jest ładnie zdobiona płaskorzeźbami z obu stron.

Po jej minięciu możemy zobaczyć potężne umocnienia twierdzy broniącej miasto od tej strony.

Ciekawostką jest, że twierdza dalej spełnia swą pierwotną funkcję jako baza wojska rumuńskiego, zajmującego południowo-wschodnią część cytadeli.

Wracamy znów w pobliże soboru koronacyjnego. Ładnie prezentują się otaczające go budynki z arkadami.