Dolina Szalajki

Węgry są uważane za kraj nizinny. Wyjątkiem są jego północne oraz częściowo zachodnie rejony, gdzie znajdziemy większe wzniesienia. Dzisiaj chciałbym Was zaprosić na wędrówkę malowniczą Doliną Szalajki, położoną w Górach Bukowych. Góry Bukowe to niewielkie pasmo wzniesień pomiędzy miejscowościami Eger i Miszkolc na długości ok 60 km. Ich wysokość dochodzi do 958 m. Tyle ma największy szczyt Istállós-kő, ale na tym terenie jest jeszcze ok 20 szczytów ponad 900 metrowych.

Szalajka to górski strumień mający swoje źródła niedaleko jaskini pod szczytem Istállós-kő. Spływająca z gór woda utworzyła głęboką dolinę, pełną romantycznych wodospadów, głazów i jeziorek. Jej dnem została wytyczona trasa turystyczna, którą upodobali sobie kuracjusze pobliskich uzdrowisk, a także zakochane pary. Aby jeszcze bardziej zachęcić do odbycia tej wycieczki dodam, że przez dolinę kursuje kolejka wąskotorowa.

I właśnie od przejażdżki leśną kolejką wąskotorową rozpoczniemy naszą wycieczkę. W sezonie kolejka kursuje co godzinę. Stacja początkowa znajduje się w miejscowości Szilvásvárad. Tam też zostawiamy samochód na parkingu i udajemy się w kierunku stacji kolejki. Przed nami wspaniały widok na Góry Bukowe z ich najwyższym szczytem Istállós-kő.



Chłodny poranek sprawia, że raźno pokonujemy około 400 m odcinek do budynku stacji.



W ostatniej chwili udaje nam się kupić bilety na pierwszy poranny kurs kolejki. Pozwoli to nam wędrować po dolinie Szalajki w miarę pustymi szlakami. Ledwie zajęliśmy miejsce, a już ruszamy odkrytymi wagonikami w głąb doliny.



Niewielka lokomotywa sprawnie ciągnie kilka wagoników pełnych turystów pokonując leśne ostępy. Tory cały czas prowadzą lekko pod górę. Co jakiś czas pociąg pokonuje malownicze zakręty.



Około 4 km odcinek trasy kolejka pokonuje w 15 minut. Wysiadamy na stacji Fátyol-vízesés. Zaraz przy stacji znajduje się duża polana z ławami i stołami. Miejsce to o nazwie Gloriette szybko zapełnia się turystami lubiącymi tutaj urządzić sobie piknik.



Na stacji znajdujemy mapę doliny, który pozwala nam ustalić plan naszej wycieczki. Rozpoczęliśmy ją na stacji w pobliżu cyferki 3 na mapie. Teraz jesteśmy na polanie pomiędzy cyferkami 7 i 8. Nasz plan przewiduje dojście do jaskini - nr 9 na mapie, a następnie powrót pieszo do parkingu w miejscowości Szilvásvárad (lewy górny róg mapy). W ten sposób zobaczymy wszystkie atrakcje Doliny Szalajki



Widok na niewielki budynek stacji z bufetem turystycznym.



Z początku idziemy wzdłuż torów kolejowych, ale te niedługo się kończą.



Po chwili dochodzimy do szmaragdowego jeziora Sipovics Tengerszem. To sztuczne jeziorko powstało po spiętrzeniu wody potoku Szalajka. Zachwyca odwiedzających niezwykłą barwą wody.



Warto je obejść dookoła, aby nasycić oczy jego kolorami.



Po obejściu jeziorka czeka nas teraz spore, strome podejście do jaskini. Ze ścieżki tam prowadzącej roztaczają się ładne widoki, m.in. na szmaragdowe jeziorko, gdzie niedawno byliśmy.



Wyżej ścieżka staje się wąska i prowadzi po stromym zboczu. Ten odcinek zabezpieczono poręczami.



Jeszcze tylko kilka zakosów



i stajemy przed wejściem do jaskini.



Jaskinia została odkryta w 1911 roku.



Znaleziono w niej ślady bytności człowieka sprzed 30-40 tys lat oraz liczne kości dawnych zwierząt.



Po krótkim pobycie opuszczamy jaskinię.



Tą samą trasą schodzimy do szmaragdowego jeziorka.



Z jeziorka wypływa potok Szalajka, wzdłuż którego będziemy teraz kontynuowali nasz spacer. Idziemy ścieżką wytyczoną obok polany Gloriette. I po tej stronie znajdziemy stoły i ławki, z czego skrzętnie skorzystaliśmy robiąc sobie przerwę w zwiedzaniu.



Po minięciu polany coraz głośniejszy staje się szum przepływającego obok strumienia. Szalajka w tym miejscu pokonuje kilkanaście skalnych stopni tworząc jeden z najbardziej malowniczych wodospadów na Węgrzech.



Szczególnie ładnie go widać z drewnianego mostka, przerzuconego nad strumieniem u podnóża wodospadu. Jakże trafna jest nazwa - Fátyol-vízesés, czyli po naszemu wodospad welonowy. Ciąg kaskad liczy około 17 m długości i kilka wysokości.



Za wodospadem nasza polna ścieżka przechodzi w utwardzoną alejkę.



W pewnym momencie dochodzimy do malowniczego rozlewiska wodnego. Zasila go źródło wody wypływające ze środka skały.



To źródło pod postacią kaskady to chyba najbardziej urokliwe miejsce w Dolinie Szalajki.



Woda z rozlewiska zasila strumień Szalajki, która w tym miejscu również znacznie się rozszerza.



Zdumiewa przejrzystość wody, która ma ok 80 cm głębokości, a doskonale widać wszystkie kamienie na dnie i rosnące tam roślinki.



Kilkadziesiąt metrów dalej widzimy kolejny wodospad, jakby miniaturę wcześniejszego wodospadu welonowego. To jeden z bocznych dopływów Szalajki tak efektownie kończy swój bieg.



Krajobraz co chwilę zaskakuje nas innymi widokami. Tym razem mijamy dość duże jeziorko, które jak się okazało jest ostoją pstrąga.



Jesteśmy w rejonie doliny, gdzie ulokowało się kilka lokali gastronomicznych serwujących pisztrángi, czyli po naszemu pstrągi. Nie mogliśmy się oprzeć i również skusiliśmy się na taki obiad. Spożywany nad brzegiem Szalajki smakował wyśmienicie.



Ostatni odcinek wycieczki to spacer w prawdziwym zielonym tunelu drzew.



Mijamy stację, gdzie już czeka kolejka na następnych chętnych, by odwiedzić dolinę.



Ostatni raz spoglądamy na malowniczą Dolinę Szalajki, gdzie spędziliśmy ostatnie kilka godzin.



To była wspaniała wycieczka do miejsca oferującego wiele pięknych widoków i atrakcji przyrodniczych. My nie skorzystaliśmy, ale dla chętnych w dolinie jest też kilka muzeów na wolnym powietrzu m. in. leśnictwa i budownictwa ludowego, jest małe zoo, park linowy a nawet tor bobslejowy. Każdy znajdzie coś ciekawego. Do tego w centrum Szilvásvárad znajduje się muzeum jeździectwa i wystawa powozów przy dawnej stadninie lipicanów, miejscowych koni hodowanych głównie jako zaprzęgowe do bryczek.

Lokalizacja doliny.